کیف نجات زلزله
خطر زلزله در بسیاری از شهرهای کشور ایران بالا است و بالاخص در شهرهای پرجمعیت، این خطر میتواند با تبعات ثانویه ناشی از زلزله، دوچندان شود. تقسیمبندی شهر به مناطق امن و غیر امن نمیتواند دقیق باشد و تضمینهای کافی را برای آرامش پس از زلزله در ما ایجاد نماید. بهتر است آگاهی خود را نسبت به شرایط پس از زمینلرزه ارتقاء بخشیم تا بتوانیم برای مقابله با آن برنامهریزی نماییم.
زلزله همانند باران یک اتفاق طبیعی است. چون باران در فاصلههای زمانی کوتاه تکرار میشود، خود را برای آن آماده میکنیم، ولی چون زمینلرزه در دورههای طولانیتری اتفاق میافتد، آن را فراموش مینماییم. اگر بدانیم که زلزله یک اتفاق طبیعی است و بلا نیست، شاید این حس مسئولیت در ما بیشتر تقویت شود که برنامهریزی برای آن، وظیفه تکتک ما است. اگر در یک ساختمان، مسیری برای هدایت آب باران در نظر نگرفته باشید، همین باران، که رحمت خداوند است، تبدیل به بلا میشود.
ایجاد یک تصویر احتمالی از شرایط شهرمان پس از زمینلرزه کار سختی نیست. پس از یک زمینلرزه متوسط در شهر تهران، از کار افتادن شریانهای حیاتی دور از ذهن نیست. شریانهای حیاتی شامل کلیه مسیرهای مواصلاتی (خیابانها و اتوبانها)، شبکههای توزیع آب، برق و گاز و همچنین شبکه مخابراتی. بهعنوان یک مثال ساده آوار یک ساختمان در اثر ویرانی در زلزله، به اندازه یکسوم ارتفاع خود پیشروی مینماید. بدین ترتیب، خرابی یک ساختمان کافی است تا بسیاری از کوچههای شهرمان را مسدود نماید و یا یک جابجایی ۲۰ سانتیمتری قائم در پلهها، کافی است تا مسیرهای مواصلاتی اصلی بسته و اتومبیلها زمینگیر شوند و در نتیجه امدادرسانی نیز مختل شود. یک کیف ساده زلزله، که در آن مقداری کنسرو، آب، وسایل کمکهای اولیه، و مقداری پوشاک قرار داده شده و در جای قابل دسترس گذاشته شده است، میتواند جان خانواده را پس از زمینلرزه تا رسیدن نیروهای امداد حفظ نماید. ولی آیا همین امکانات ساده را نیز تاکنون ایجاد کرده و به فکر آن لحظه بودهایم؟
منبع: سلامتیسم